درود بر شما، به احتمال زیاد، شما و دیگر عزیزانی که در باشگاه، در کنار یکدیگر، به تمرینات پرورش اندام می پردازید، در تمریناتتان، از انواع و اقسام حرکات مختلف استفاده کرده و با تصور اینکه “هرچه بیشتر، بهتر…” به اعمال بار تمرینی، به عضلات درگیر، می پردازید.
برای مثال اگر به برنامه تمرینی عضلات زیربغل خود نگاهی بی اندازید، حتما شامل ترکیبی از حرکات پول آور، لت سیم کش دست باز، زیربغل هالتر خم، تی بار، زیربغل قایقی، زیربغل دمبل تک خم و…..امثال اینها، می باشد.
خوب بایستی در نظر داشته باشید که با یک چنین رویکردی، شما رفته رفته بدن را دچار تمرین زدگی و افت حجم و قوای عضلانی خواهید نمود. در درجه اول بایستی دید که آیا واقعا عضلات زیربغل نیازمند این تعداد حرکت مختلف هستند، یا خیر؟! اصلا وظیفه اصلی که بر عهده این عضلات قرار گرفته، چیست؟
عضلات زیربغل که از تعداد زیادی ماهیچه هایی در کنار یکدیگر قرار گرفته، تشکیل شده اند، سه عملکرد حرکتی اصلی را بر عهده دارند:
۱٫ کشش بار تمرینی از سمت بالا به پایین، یعنی حالتی که در انواع حرکات لت سیم کش و بارفیکس ها، اجرا می شود.
۲٫ کشش وزنه از روبرو به سمت بدن، یعنی حالتی که در حرکاتی قایقی شکل مانند قایقی سیم کش، دمبل تک خم، زیربغل با دستگاه اچ، تی بار، زیربغل هالتر خم، کشش معکوس و امثال اینها؛ اجرا می شود.
۳٫ حرکت بار تمرینی در مسیری نیم دایره ای از بالای سر به داخل بدن، یعنی حالتی که در انواع حرکت پول آور، اجرا می شود.
حال که با این عملکرد ها و وظایف آشنا شدیم، بایستی تصمیم بگیریم که آیا واقعا به همه انواع این حرکات ذکر شده، در تمرین نیازمند هستیم، یا خیر….
بهترین رویکرد این بوده که شما برترین این حرکات را در میان دیگر هم گروهی های آنها انتخاب کرده و بوسیله آنها به اعمال بار تمرینی حداکثری، به عضلات درگیر بپردازید.
در روزهای آینده هر گروه را بصورت جداگانه بررسی کرده و بهترین ها را جداسازی خواهیم کرد، سپس تکنیک هایی را در خصوص هر حرکت جهت اعمال شدتی مضاعف، لحاظ می کنیم.
ادامه دارد…
پاینده و استوار باشید.
سید مهران موسوی پور
