پرورش اندام در برابر کراس فیت…
درود بر شما، این مقاله که در چند بخش، خدمتتان برگردان و تالیف خواهد شد، از منابع مختلفی به زبان انگلیسی تهیه شده که حاوی مقایسه درخوری میان ورزش پرورش اندام و کراس فیت می باشد.
همانطور که می دانید، هر دوی این رشته های ورزشی، از گروه ورزشهای قدرتی بوده که البته کراس فیت دارای بخشهای استقامتی ویژه ای نیز می باشد که تا حدودی مشابه تمرینات هوازی پر شدت مورد استفاده در پرورش اندام است. هر دوی اینها بخش اصلی شان شامل اجرای تمرینات و حرکات مختلفی با وزنه و بارهای تمرینی، می باشد.
تفاوت های موجود مابین این دو گرایش ورزشی چیست؟ چه چیزهایی می توانیم از این تفاوتهای موجود بیاموزیم؟ و در نهایت هر کدام از این ورزشها دارای چه مزایایی هستند؟
تعریفی از ورزش کراس فیت
در ابتدا، ارائه تعریفی کلی از ورزش کراس فیت که بصورت عملی، امروزه در جریان می باشد، کمی مشکل است، بگونه ای که شاید جهت تشریح این ورزش بایستی ده ها سطر مطلب نوشت. زمانی که به وبسایت رسمی این ورزش سر بزنید، آنجا تعریفی کلی در این خصوص ارائه شده است، در اینجا مختصرا به این امر می پردازیم. بطور کلی در ورزش کراس فیت، ورزشکار مربوطه، در طی جلسات تمرینی خود، به اجرای یکسری حرکات ورزشی که در قالب برنامه ای، انجام خواهد شد و اصطلاحا به Workout Of Day یا WOD معروف بوده و به فارسی “تمرین برای یک روز” می باشد، پرداخته و اهداف مورد نظرش را دنبال می کند.
به محلی که به صورت رسمی به این ورزش می پردازند، اصطلاحا Box، باکس کراس فیت، می گویند. این ورزش دارای فلسفه خاص به خود بوده که به گونه ای هدفش تقویت قوای عملکردی ورزشکار می باشد. در این ورزش بیشتر از اینکه به دنبال فرم دهی و زیبا سازی اندام باشند، هدفشان افزایش توانایی های بدنی است. این امر افراد درگیر در این ورزش را به مرور قادر می سازد تا ایشان بتوانند در مجموع کاری بیشتری را در زمانی کمتر، نسبت به گذشته، به اجرا در آورند. برای مثال اگر شما در گذشته می توانسته اید تعداد ۱۰ تکرار بارفیکس را در عرض دو دقیقه اجرا کنید، به مرور با پیروی از اصول این ورزش، توانایی ۲۰ تکرار بارفیکس را در عرض دو دقیقه، بدست خواهید آورد، این امر یعنی افزایش توان بدنی. کراس فیت قصد دارد؛ نه تنها شما بتوانید وزنه های سنگین را جابجا کنید، بلکه بتوانید این وزنه های سنگین را برای تعدادی تکرار با حداقل استراحت و در حداقل زمان ممکن، به اجرا بگذارید.
همچنین هدف این ورزش افزایش توان ورزشکار در طیف گسترده ای از حرکات و تمرینات مختلف می باشد، تمریناتی مانند پرش، پارو زدن، ددلیفت، اسکوات، صعود از طناب یا سطوحی مانند صخره، حرکاتی مانند دو ضرب، لانژ، اجرای حرکات روی دارحلقه، و حتی اجرای تیر اندازی، که امروزه به رقابت های این ورزش افزوده شده است. در مجموع هدف از این ورزش افزایش قدرت، توان، تمرکز، تعادل و قوای ذهنی ورزشکار می باشد.
اگر بخواهیم به نمایی کلی از این ورزش برسیم، می توان مواردی را شامل: اجرای حرکاتی که به گونه ای تمام بدن در اجرای آنها درگیر می باشد، آنهم با حداکثر شدت در مدت زمانی مشخص، اجرای تمریناتی با رویکردی خاص به نام As Many Reps As Possible که به AMRAP معروف بوده و به معنای اجرای هر تعداد تکرار ممکن (تا ناتوانی)، می باشد، اجرای تکرارهایی از لیفتهای استاندارد رقابت های المپیک مانند دوضرب، اجرای تکرارهای بالایی از بارفیکس و پارالل روی دارحلقه، شبیه سازی تمرینات پارو زدن قایق، دوچرخه سواری پر شدت و حتی اسکی و بسیاری حرکات مختلف دیگر، ذکر کرد.
ادامه دارد…
سرافراز باشید.
سید مهران موسوی پور
