درود بر شما، حرکت لت سیمکش از جلو با عرض متوسط دستها، از دسته حرکات چند مفصلی بوده که موجبات تقویت عضلات لاتسیموس دورسی، همان بخش پهنا دهنده به عضلات پشت از نمایی روبروی و پشت را بصورت مستقیم فراهم می کند.
بخاطر عرض گیرش میله دستگاه، عضلات دوسر بازویی در موقعیتی مناسب جهت اجرای هرچه تمام تر تمرین قرار گرفته و عضلات پشت را در کشش وزنه به نحوه احسن یاری می رسانند، ضمن اینکه این نحوه قرار گیری دستان بر روی میله، چه در دامنه مثبت و چه در دامنه منفی، عضلات دوسر بازو را در جایگاهی بیومکانیکی ای قرار می دهد که بتواند در هر دو دامنه حرکتی به صورت کامل کارکردی صحیح و تمام عیار را داشته باشند، امری که در لت سیم کش با گیرش باز دستان به هیچ وجه قابل اجرا نیست.
در حین اجرای دامنه مثبت حرکت، عمل دم، مکث در اوج انقباض تنفس طبیعی و در حین اجرای دامنه منفی حرکت عمل بازدم را اجرای بفرمایید.
بین ۲ تا ۴ ثانیه جهت دامنه مثبت، ۱ تا ۳ ثانیه مکث در اوج انقباض و ۲ تا ۴ ثانیه را صرف دامنه منفی حرکت بفرمایید.
استفاده از بند لیفت برای افراد حداقل با سابقه تمرینی ۶ ماه فراموش نشود (جهت شبیه سازی حالت قلاب بر روی عضلات ساعد و دوسربازو و انتقال عمده بار تمرینی به عضلات پشت).
در حین اجرا بایستی شانه ها از عقب به سمت هم کشیده شود و سینه بیرون آمده و قوسی رو به جلو به بالاتنه داده شود و از قوز کردن پرهیز شود.
انتهای دامنه مثبت حرکت نقطه ای است که تقریبا میله دستگاه استخوان ترقوه و بخش بالایی عضلات سینه ای را لمس می کند و انتهای دامنه منفی نیز کمی قبل از باز شدن کامل دستها می باشد، چرا که اگر دستها در انتهای حرکت کاملا باز شوند و مفصل آرنج قفل شود کشش بار تمرین عمدتا بر روی عضلات دوسربازویی منتقل می شود.
بایستی تصور کرد که دستان شما همچون قلاب هستند که نیروی اصلی کشش را از عضلات پشت دریافت می کنند تا به صورت ذهنی عضلات زیربغل وادار شوند بیشترین بار تمرینی را بر دوش بکشند.
در طول اجرای حرکت نبایستی به بالاتنه تاب داد و از حرکت پرتابی بایستی پرهیز کرد.
آرنجها در حین اجرای دامنه مثبت ضمن اینکه به سمت پایین کشیده می شوند، بایستی در مسیری متمایل نیز به سمت عقب حرکت بکنند تا انقباض و درگیری عضلات پشت به حداکثر خود برسد.
استوار و پاینده باشید.
هیچ وقت ، هیچ کس نتونست به ما بفهمونه که در این حرکت دم و بازدم چرا متفاوت با حرکت های دیگست.در تمام حرکات زمانی که فشار می آوریم باردم انجام میشه. ولی تو این حرکت و مثلاً حرکت تی بار بعضی ها مثل شما میگن که زمانی که وزنه را به سمت بدن میکشیم باید نفس گیری کرد!
درود بر شما بزرگوار، بنده بارها خدمت عزیزان عرض کرده ام که این بحث نحوه دم و بازدم را به گونه ای رعایت فرمایند که احساس راحتی بیشتری می نمایند، نه اینکه حتما از اسلوب خاصی پیروی نمایند، تنها نفس را به هیچ عنوان در طی اجرای حرکت حبس ننمایند. حال پاسخ به فرمایش شما، زمانی که شما در حرکات زیربغل که وزنه را به سمت بدن می کشید؛ بایستی بدن را از قوز کردن و قوس پیدا کردن به سمت جلو، دور نگاه دارید، ضمن اینمه بایستی سینه را بیرون داده و کتفها را به سمت عقب کشیده و سپس وزنه را به سمت بدن بکشید، حال با این اوصاف زمانی که در این حین اقدام به نفس گیری می نمایید، با سهولت بیشتری می توان این حالتهایی را که عرض کرده به بدن بدهید و آن را در طی دامنه حرکتی، حفظ نمایید.
سرافراز باشید.
جناب موسوی عزیز سلام -وقتتون بخیر
راستش حرکات زیربغل با دستگاه با توجه ب اندازه گیرش دست ها و کشش به عقب یا جلوی بدن و جهت مچ ها یکم متنوعه …ممنون میشم اگه در یک پست ب تمرکز فشار در عضله وهدف حرکات بتونین اشاره کنین مثل پست مربوط به فاصله دست ها در حرکت کول هالتر…
سپاس بابت وقتی ک میذارین 🙂
درود بر شما محمد خان، البته کمی توضیجات در این خصوص، در آناتومی حرکات زیربغل، نیز داده ام، برای مثال زمانی که گیرش را بگونه ای دست باز در نظر می گیرید، بیشتر فشار بر عضله کوچکی به نام رمبوئید تحمیل می شود که نقش چندانی در عریض کردن عضلات پشت ندارد، منتها ورزشکاران با تصور غلط، گیرش باز را برای پهنا بخشیدن، مفید می دانند، زمانی که عرض دستها به عرض شانه ها و یا کمی جمع تر قرار می گیرد، فشار اعمال شده بر دوش عضلات بزرگ پشت یا همان لاتسیموس دورسی بوده که بیشترین تاثیر را در پهنا بخشیدن به عضلات پشت را دارا می باشند. موفق باشید.
سلام دوباره جناب موسوی پور
متوجه ام …ببخشید ندیدم این مطلبتون رو …
سپاس از راهنماییتون
استدعا می کنم محمد خان، برقرار باشید.