درود بر شما، در ادامه پست قبل…بدن آدمی با افزایش توده ماهیچه ای و قوای عضلانی سعی در سهولت اجرای امر دارد، حال تمرین تنها یک محرک برای این افزایش حجم عضلانی است، یعنی بدن بایستی بوسیله مواد غذایی ای که به آن می رسد، سعی در ترمیم و تقویت بافت آسیب دیده بکند.
اگر تمرین بیش از حد و طولانی باشد، در عین حال که شما مواد غذایی را نیز به درستی به بدن برسانید، طی فراینده هایی که همگی به عنوان تمرین زدگی آن را می شناسیم، انسان به مرور از اجرای تمرینات زده می شود، این واکنشی است که بدن آدمی در برابر عدم تحمل فشار تمرین از خود نشان می دهد، یعنی سیستم ایمنی فعال شده و شما را وادار می کند که رفته رفته کنار بکشید و بی خیال تمرین کردن شوید، همان حالتی که چندین ست تمرینی در طول یک جلسه اجرا می شود و جلسه تمرینی بیش از ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت زمان می برد.
از سوی دیگر اگر تمرین به درستی اجرا شود و عضلات به نحوه صحیحی به رشد تحریک شوند منتها مواد مغذی کافی در دست نباشد، بازهم سیستم ایمنی فعال شده و نشانه های تمرین زدگی در بدن مشاهده می شود، چرا که بدن شما نتوانسته تجدید قوا کند و خود را در برابر بار تمرینی وارد قوی سازد.
در این بین، استراحت مابین جلسات تمرینی نیز نقش کلیدی دارند، چرا که در زمان استراحت است که عضلات شما و سیستم عصبی بدنتان ریکاوری می کنند، حال اگر این مقدار استراحت هم به درستی رعایت نشود، خبری از افزایش چشم گیر بافت و قوای عضلانی نخواهد بود.
برای مثال فردی امروز روی عضلات سینه ای تمرین می کند، ایشان تصور می کنند که با اجرای تمرینات سینه تنها همین عضلات را مورد تمرین قرار داده اند، غافل از این امر که در حین اجرای این تمرینات بخشهای جلویی سرشانه و عضلات سه سر بازو بصورت مستقیم در تمرین به شدت درگیر می شوند، حال این فرد در فردای روز مذکور، اقدام به تمرین عضلات سرشانه و سه سربازوی نیز می کند، نتیجه هم اعمال فشار به عضلاتی هست که هنوز از تمرین قبلی ریکاوری نشده اند که در پی اش پس از مدت کوتاهی علائم تمرین زدگی آشکار می شود.
پس خاطرتان باشد که بایستی در ورزش بدنسازی تمرین، تغذیه و استراحت به درستی در کنار همدیگر چیده شوند، اگر این امر برایتان مقدور نیست، رک خدمتتان عرض کنم، با اجرای ورزش بدنسازی و پرورش اندام تنها در حال هدر دادن وقت خود هستید.
پاینده باشید.
