تکنیک تکرارهای اجباری یا همان کمکی یکی دیگر از روشهای شدت دهنده به تمرینات بی هوازی با وزنه می باشد.
بطور کلی ورزشکار وزنه ای را در حرکت مورد نظرش انتخاب می کند که بتواند در رنج تکرار بین ۴ الی ۱۰ به ناتوانی در بخش مثبت حرکتی برسد، این به معنای رسیدن به نقطه ای است که دیگر ورزشکار ما نمی تواند به تنهایی و با تکیه به قوای ماهیچه مورد تمرین، وزنه مربوطه را در بخش مثبت حرکت یعنی بخشی که وزنه خلاف جهت جاذبه زمین حرکت می کند، حرکت دهد.
در این نقطه هنوز ماهیچه مورد تمرین به حداکثر پتانسیل رشد موجود در ژنتیک فرد، تحریک نشده است، یعنی اینکه عضله مذکور تا نیمه راه را آمده است، بعد از این نقطه حریف تمرینی به ورزشکار ما در ادامه تکرارها یاری رسانی می کند، یعنی بعد از اینکه ورزشکارحتی نتوانست یک میلیمتر وزنه را با توان خودش جابجا کند، یار تمرینی او را در اجرای بخش مثبت تکرار ها کمک کرده تا تکرارها را حتی در دامنه منفی هم به ناتوانی برساند. این مطلب بدان معنا است که حریف تمرینی آنقدر در اجرای پیشرونده تکرارها یاری رسانی می کند که ورزشکار مربوطه بخش اعظم توان مورد نیاز دامنه مثبت را خرج حرکت کند.
خاطرتان باشد که دامنه منفی هر تکرار را خود ورزشکار با توانایی خودش بایستی ادامه بدهد.
تکرارها تا آنجا پیشروی می کند که دیگر ورزشکار ما حتی قادر به کنترل بخش منفی حرکت با ریتمی آهسته و کنترل شده نباشد، اینجاست که دیگر کار با تکنیک تکرارهای اجباری تمام شده و می توان سراغ انقباض ایزومتریک رفت و یا وزنه را بر سکو یا زمین قرار داد.
این تکنیک را نمی بایست ورزشکارانی با سابقه تمرینی زیر شش ماه استفاده کنند، همچنین استفاده از آن در حرکاتی مانند پشت بازو سیم کش یا پشت بازو هالتر خوابیده ممکن است به شدت به آرنج شما آسیب وارد کند.پس در اجرای این تکنیک بایستی دقت کافی را بکاربرد و سلامتی را در درجه اول مد نظر قرار داد.