درودها بر شما، بهترین راه جهت اینکه بوسیله آزمون و خطا، متوجه شوید که آیا فواصل میان وعده های غذایی مناسب بوده، توجه به سطح انرژی در حین تمرین می باشد، برای مثال بعد از یک هفته ادامه روند کالری رسانی به بدن با فواصل زیر دو ساعت، در این هفت روز سطح انرژی و شادابی توده عضلانی خود را در حین تمرین و مقدار پمپاژ خون را زیر نظر داشته باشید و کوچکترین تغییرات را نیز بررسی کنید.
معمولا اگر همانند گذشته نتوانید پر شدت به تمرین بپردازید، با در نظر گرفتن ثابت بودن مابقی پارامترها، مقدار کالری ای که در هر وعده دریافت می نمایید، ممکن است قدری برای این فواصل کوتاه زیاد باشد، پس کمی از میزان این کالری دریافتی در هر وعده کاسته و یا تا جای ممکن با ثابت نگاه داشتن مجموع کالری دریافتی روزانه، بر میزان فواصل میان وعده های غذایی، بی افزایید. البته مبحث افزایش و یا کاهش وزن نیز در این دوره قابل بررسی است. فرضا اگر شما پس از این یک هفته، افزایش وزنی برای مثال نیم کیلوگرمی را تجربه نموده باشید، بایستی به دقت بدن و کیفیت نمایان بودن عضلات را بررسی کنید، آیا این مقدار وزن افزوده شده ناشی از احتباس آب زیر پوست بوده، آیا بر مقدار بافت چربی افزوده شده و یا اینکه توانسته اید قدری بر حجم توده عضلانی خود بی افزایید.
فراموش نکنید که اگر این مقدار وزن، بخش اعظم آن به افزایش حجم عضلات شما مربوط باشد، با توجه به اینکه ۷۵ درصد توده عضلانی را آب تشکیل داده، باز بخش بیشتر این افزایش حجم و وزن ناشی از احتباس آب بوده البته اینبار درون توده عضلانی شما که در این روند طبیعی، رویداد بسیار خوبی نیز هست.
ادامه دارد…
سربلند باشید.
مهران موسوی پور
