درودها بر شما، در طی سالها تحقیق در خصوص مباحث تمرین و تغذیه بویژه کاربرد آنها در علم بدنسازی، مشخص شده است که افراد با بالا بردن تعداد وعده های غذایی، به نوعی بر سرعت متابولیسم بدن خود افزوده که به شکلی می توان از آن در راه کاهش بافت چربی، بهره برد، البته اگر شرایط دریافت کالری منفی یا همان میزان کالری دریافتی کمتر از مقداری که به صورت روزانه دریافت می کنیم، فراهم باشد این امر رخ خواهد داد و تعداد بالای وعده های غذایی می تواند به این روند سرعت بخشد.
اگر ورزشکار مربوطه بتواند فرضا هر یک ساعت و نیم الی دو ساعت یکبار یک میزان کالری حساب شده و البته مختصر را دریافت نماید، به نوعی مداوما در حال سوخت رسانی به عضلات و دیگر اعضای بدنی بوده که در صورتی که همه چیز به درستی محاسبه شده باشد، به شدت در افزایش سرعت سوخت و ساز موثر واقع می شود. البته این امر نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است، ممکن است ورزشکاری با همان وعده های پر و پیمان احساس راحتی کند که به صورت روزانه حداکثر چهار پنج وعده باشد.
افرادی با سرعت سوخت و ساز بدنی بالا به صورت مادرزادی و ژنتیکی که به عنوان تیپ های بدنی اکتومورف شناسایی می شوند، شاید به نوعی این روند کالری گیری مداوم در عین حال که تقویت کنند سرعت سوخت ساز می باشد، برایشان بسیار مفید نیز باشد. بدن ایشان به صورت مداوم به سوخت نیاز داشته که در صورت عدم تامین آن اول به توده عضلانی یورش برده و در صورت وجود بافت چربی، بدن در درجه دوم به سراغ بافت چربی خواهد رفت تا به هر شکل ممکن برای خودش تامین انرژی نماید.
ادامه دارد…
مانا و فرخ باشید.
مهران موسوی پور.
