درودها بر شما، با توجه به مواردی که خدمتتان عرض گردید، شما هم می بایستی که در طی یک جلسه تمرینی، کیفیت اضافه بار وارد شده بر روی عضلات درگیر را در حد بالایی نگاه داشته تا به قدر کافی به رشد تحریک شوند و هم کمیت را پایین نگاه دارید تا سرعت ریکاوری عضلات بالا حفظ شده و به شما این امکان را بدهد که فرکانس تمرینی خود را افزایش داده تا به این ترتیب بر حداکثر سنتز پروتئین عضلات، تاکید داشته باشید.
تکنیک های شدت دهنده، همانطور که بارها عرض کرده ام، همانند یک شمشیر دو لبه عمل می کنند، هم می توانند در صورت استفاده به قدر کافی شما را در رسیدن به اهدافی همچون ایجاد اضافه بار یاری رسانند و هم می توانند در صورت استفاده بیش از حد، کمیت این اضافه بار را به شکلی فزاینده افزایش داده که ریکاوری شما را به تاخیر انداخته و به مرور حتی شما را دچار فاز تمرین بیش از حد نمایند.
فرض بفرمایید که قصد تمرین دادن عضلات دو سر بازویی خود را دارید، بعد از گرم کردن، یک ست جلو بازو هالتر لاری را با توان خودتان تا ناتوانی پیش می برید، در اینجا می توانید یکی دو تکنیک شدت دهنده را نیز همانند فشار منفی (البته با احتیاط کامل چرا که می تواند به راحتی موجبات آسیب شدید عضلانی و حتی تاندونها را فراهم آورد) و تکرارهای کمکی را چاشنی کار نمایید. به این شکل عضلات دوسربازویی شما هم با کیفیت حداکثری در عین حال کمیت حداقلی، به رشد تحریک شده اند و هم روند ریکاوری آنها به نسبت سریع انجام خواهد شد.
ادامه دارد…
پیروز باشید.
مهران موسوی پور
