درودها بر شما، با استفاده از اجرای تمرینات بدنسازی به جهت افزایش قوا و حجم توده عضلانی و در نهایت کسب تناسب اندام، ما بدنمان را به نوعی وادار می کنیم که بر سنتز پروتئین بی افزاید و رفته رفته اهداف مربوطه را کسب نماییم. این سنتز پروتئین و به زبان ساده تر کسب حجم عضلانی دارای نقطه مقابلی است که در آن بدن آدمی به صورت روزانه یک مقدار از این عضلات را از دست می دهد.
شما زمانی خواهید توانست که به صورت طبیعی افزایش حجم توده عضلانی خود را شتاب ببخشید که به صورت مداوم این سنتز پروتئین را تحریک نمایید. در گذشته ام عرض کرده ام، شما با افزایش فرکانس تمرین، یعنی کاهش مقدار زمان مورد نیاز استراحت مابین جلسات تمرین، خواهید توانست تعداد این جلسات را در یک بازه زمانی ثابت، افزایش دهید، یعنی بر سرعت ریکاوری سیستم عصبی عضلانی خود بی افزایید.
معمولا این سرعت از فردی به فرد دیگر متفاوت است و با افزایش سن، حجم توده عضلانی و پارامترهای دیگری همانند افزایش استرس روزانه زندگی امروزی، از مقدار آن کاسته می شود. ممکن است فرد ورزشکار ما بر روی یک گروه عضلانی همانند چهار سر ران، سه حرکت را انتخاب نموده و برای هر کدام دو ست تا ناتوانی و چه بسا فراتر از آن را در نظر گرفته و جلسه تمرینی را با نهایت شدت پیش ببرد. یک چنین رویکردی احتمالا نیازمند حداقل دو تا سه روز و برای برخی افراد یک هفته استراحت مابین جلسات، باشد، حال آنکه در مدت زمانی میان این مقداری که عرض شد، هنوز سیستم عصبی عضلانی ریکاوری نکرده ولیکن سنتز پروتئین به شدت رو به افت می گذارد…
ادامه دارد…
سعادتمند باشید.
مهران موسوی پور.
