درود بر شما، در خصوص استفاده از تکنیک های شدت دهنده، بایستی این نکته را در نظر داشته باشید که این روش های افزایش دهنده شدت، همین گونه که از نام آنها آشکار است، بهبود دهنده شدت و کیفیت تمرینی، می باشند. بر اساس فیزیک کلاسیک، شما نمی توانید به صورت همزمان، هم کیفیت را افزایش دهید و هم کمیت را، بخصوص زمانی که با پدیده های بیولوژیکی همانند بدن آدمی سروکار داشته باشید. پس زمانی که شما یک تکنیک خاص یا ترکیبی از آنها را وارد گود می نمایید، متناسب با استرس و فشار وارد شده بر عضلات درگیر و سیستم عصبی، مجبور خواهید شد که از کمیت تمرین، بکاهید.
امتحانش مجانی است، هرچند ممکن است موجبات تمرین زدگی شما را فراهم آورد که در این صورت چندان هم مجانی نخواهد بود، دو سه حرکت برای عضلات دو سر بازویی خود انتخاب کرده، هر کدام را با سه ست تا فراتر از ناتوانی با استفاده از تکنیک تکرارهای اجباری یا همان کمکی، به مرحله اجرا بگذارید، خواهید دید که دو سه ست از تمرین که می گذرد، به یکباره قدرت انقباض و احساس ارتباط ذهنی عضلانی شما، به شدت افت می کند، برخی می گویند که یکباره عضلاتم خالی می کند، اینجا است که تفاوت یک ورزشکار کهنه کار و صد البته با دانش لازم نسبت به یک ورزشکار بی تجربه و بدون داشتن علم پرورش عضلات، مشخص می شود، اولی دست از تمرین کشیده و مطمئن است که برای این جلسه، کاری که می بایست را بر روی عضله تمرین داده شده، انجام شده است ولیکن دومی به جان عضله افتاده و تا فاتحه توده عضلانی را نخواند، دست بر دار، نیست….
ادامه دارد…
سربلند و استوار باشید.
مهران موسو یپور.
