درود بر شما، بارها عرض کرده ام، مکمل ها غذایی، ابدا برای شما معجزه نخواهند کرد!!! افراد زیادی وجود دارند که به هیچ عنوان اهمیتی برای برنامه غذایی از مواد مرسوم، قائل نبوده و تنها تمامی فکر و ذکرشان، بر مصرف انواع مکمل های غذایی، متمرکز شده است. این رویه فقط جیب ایشان را خالی کرده و بر سنگینی جیب کارخانه های مکمل سازی و فروشندگان آنها، می افزاید.
فردی که هنوز دستش به هالتر و دمبل نخورده و به هیچ عنوان با خم و چم این ورزش آشنایی ندارد، به محض اینکه با محیط باشگاه آشنا شد، به دنبال مصرف انواع مکمل های غذایی می رود، حالا چه به هدف کاهش توده چربی، چه به هدف افزایش وزن توده عضلانی.
خیلی از افراد هستند که تصور می کنند، می شود در عرض یکی دو ماه، بدنی بر هم زد و تیشرت استرجی پوشید و بازوانی ۵۰ سانتی را به نمایش گذاشت، در اینجا شروع به تهیه مکمل های غذایی می نمایند، مدتی می گذرد و خبری از بازوی ۵۰ سانتی که هیچ، دو سه سانت هم بر قطر بازوانشان افزوده نشده، در اینجاست که مرحله دوم داستان شروع می شود.
به سراغ داروهای دوپینگی رفته و در نهایت فاتحه بدن خود را می خوانند. به ایشان که خطر اینگونه مواد را گوشزد می کنی، دلیلشان این است که همه مصرف می کنند، فلان قهرمان هم مصرف می کند و از این جور قصه ها…..به قول حضرت مولانا که می فرمایند:
خلق را تقلیدشان بر باد داد ای دوصد لعنت بر این تقلید باد…..
این عزیزان تازه کار، موارد بسیاری را در نظر نمی گیرند، مواردی را مانند اینکه آن قهرمان، حداقل ده پانزده سال سابقه تمرین و تغذیه و استراحتی کاملا حساب شده و دقیق را در کارنامه خود دارد، بصورت روزانه هم بین شش تا ده وعده غذایی از مواد غذایی مرسوم دارد، اگر هم دارویی مصرف می کند، ضرر و زیانش را به جان خریده است و دیر یا زود بایستی با عوارض نهفته آن که برخی از آنها سالها بعد مشخص خواهند شد، دست و پنجه نرم کند……
ادامه دارد…
پیروز باشید.
سید مهران موسوی پور
