درودها بر شما، برای مثال در وعده های غذایی بلافاصله بعد از تمرین و صبحانه، بدن شما به شدت تشنه منابع کربوهیدراتی به خصوص مواردی با شاخص گلیسمیک بالا، می باشد، چرا که در این دو زمان می بایستی به سرعت ذخایر گلیکوژن عضلات را تامین نموده تا به نوعی بدن وارد یک فاز اصطلاحا کاتابولیسم یا از دست دادن بافت عضلانی، نشود.
وقتی شما به صورت حساب نشده فواصل میان وعده های غذایی خود را کاهش داده و به درستی میزان کالری و حجم غذایی که در هر وعده دریافت می نمایید را متناسب با نیاز های بدنتان و سطح فعالیت روزانه ای که دارید، محاسبه نمی کنید، به صورت مداوم یک احساس ناخوشایند را در معده خواهید داشت و به زبان عامه مداوما احساس سنگینی می کنید. معمولا افراد در این وضعیت نخواهند توانست یک تمرین پر شدت را نیز داشته باشند چرا که بدن به واسطه فعالیتش در جهت هضم غذایی میل شدن آن هم با فواصل اندک، تمام تمرکز خود را بر روی هضم و جذب آن وعده غذایی گذاشته و فرد نخواهد توانست پمپاژ خون مناسبی را در تمرین ایجاد کند، حتی ممکن است دچار رفلاکس معده و مواردی همچون سردرد و سرگیچه نیز بشود.
لذا اگر قصد کاهش فواصل میان وعده های غذایی خود را دارید، عاقلانه ترین کار کاهش حجم غذایی میل شده و استفاده از مواد غذایی با دانسیته کالری بالا، می باشد. یعنی موادی که در عین حال با دارا بودن نمایه قندی پایین، در حجم کم دارای کالری معقولی باشند که شما حتی با مقدار اندکی از اینگونه مواد، کالری کافی را به بدن خود برسانید، همانند تخم مرغ، شیر، خشکبار، حبوبات و….
ادامه دارد…
پیروز باشید.
مهران موسوی پور
