درود بر شما، قبلا، در حد توانم درباره نمایه قندی و یا همان ضریب گلیسمیک، در کانال و سایت، مطلب قرار داده ام که می توانید جستجو فرموده و مطالعه بفرمایید.

هر چه شما، فرضا در فاصله یکی دو ساعت قبل از تمرینتان، یک منبع کربوهیدراتی، با ضریب گلیسمیک بالاتر از عدد ۵۰ را میل کرده باشید، یعنی با سرعت نسبتا بالایی، بدنتان این کربوهیدرات وارد شده را به قند خون یا همان گلوکز تبدیل کرده، که اگر بدن شما در آن لحظات به این انرژی به عنوان تامین کننده سوخت آنی، نیاز نداشته باشد، با ترشح کردن هورمون انسولین، سطح این قند خون را سریعا کاهش می دهد. در اینجاست که ممکن است شما در حین تمرین، احساس ضعفی شدید را تجربه نمایید، چراکه بدن تصمیم به کاهش قند مازاد بر سازمان گرفته و شما هم به تمرین پرداخته اید و به گونه ای قند خون را کاهش داده اید که این احساس ضعف بر شما غالب خواهد شد.

بایستی توجه داشته باشید که، منبع اصلی سوخت سلول های مغزی، قند می باشد، حال که بدن به کمبود آن مواجه شد، این احساس ضعف و حتی سرگیجه، به سراغ شما می آید. در اینجا، بدن کاملا هوشمندانه رفتار می کند، شروع می کند به یافتن بهترین منابع تامین انرژی ذخیره شده، به سراغ ذخایر گلیکوژن عضلات و کبد رفته (البته اگر چیزی از آنها، در حین این تمرین شدید باقی مانده باشد)، به سراغ بافت عضلانی رفته، طی فرآیند های پیچیده شیمیایی، زنجیزه آمینو اسیدی آنها را شکسته و به قند خون تبدیلشان می نماید، که این یعنی تحلیل عضلات و کلی قصه و داستان دیگر…..

پس شما به همین راحتی و با یک اشتباه کوچک و مصرف کردن یک ماده قندی با سرعت تبدیل شدن بالا به قند خون در فاصله یکی دو ساعت قبل از تمرین، تنها به خود و عضلاتتان، آسیب وارد نموده اید.

ادامه دارد….
پیروز باشید.
سید مهران موسوی پور